Baby’s die met hydrocefalie worden geboren, hebben een afwijking in de hersenen waardoor het hersenvocht niet normaal kan worden afgevoerd. Door de hogere druk binnen de schedel krijgen baby’s bij de geboorte vaak bijzondere lichamelijke kenmerken.
Congenitale hydrocefalie wordt soms ontdekt voordat een baby geboren is tijdens een echoscopie. Meestal wordt de diagnose echter kort na de geboorte gesteld tijdens het lichamelijk onderzoek van de pasgeborene. De aandoening kan worden vermoed als het hoofd van de baby groter is dan normaal.
Bij zuigelingen zijn de schedelbeenderen nog niet volledig gevormd en zijn de hechtingen (of verbindingen tussen de schedelbeenderen) nog niet gesloten, zodat de toegenomen hoeveelheid vocht de schedel groter kan maken. Dit is een visueel teken van hydrocefalie, maar is alleen waarneembaar bij zuigelingen en pasgeborenen.
Visuele tekenen kunnen zijn:
- Een ongewoon groot hoofd – de reden waarom huisartsen regelmatig de hoofdomtrek van baby’s meten
- Een dunne en glanzende hoofdhuid met gemakkelijk zichtbare aderen
- Een uitpuilende of gespannen fontanel – de zachte plek boven op het hoofd van een baby
- Naar beneden gerichte ogen
Bij hydrocefalie worden de hersenkamers groter door een toename van het liquor en de druk binnen de schedel. Dit kan symptomen veroorzaken als hoofdpijn, misselijkheid, braken, slaperigheid, verminderde geestelijke functies, wazig zien en verlies van coördinatie. Als deze symptomen optreden, zal een arts verschillende tests uitvoeren om vast te stellen of er sprake is van hydrocefalie.
Typische symptomen kunnen zijn:
- Minder eetlust
- Prikkelbaarheid
- Braken
- Slaperigheid
- Spierstijfheid en spasmen in de onderste ledematen
En let ook op:
- Verslechtering van het bewustzijnsniveau
- Slechte coördinatie
- Gedragsveranderingen en achteruitgang van het gezichtsvermogen
